Willa powstała w latach 1908-1910 na zlecenie Aleksandra Grankego. W 1927 r. budynek kupił warszawski krawiec Władysław Sudyk, zakładając w nim pensjonat, prowadzony przez żonę Jadwigę, a następnie ich córkę, Jadwigę Konopczyńską. W 1943 r. przez kilka tygodni mieszkali w „Irenie” poeci Tadeusz Gajcy i Leon Stroiński, zaprzyjaźnieni z Romanem Mularczykiem (Bratnym).
Dwukondygnacyjny budynek o zwartej bryle, z poddaszem użytkowym i nieco niższą przybudówką przylegającą od południa, ma dwie odmiennie opracowane elewacje frontowe. Ta od ul. Kraszewskiego, z umieszczonym centralnie niezabudowanym ryzalitem, podkreśla osiowość kompozycji. W przyziemiu ryzalitu, przed wejściem do budynku, znajduje się podcień, na piętrze zaś nisza balkonowa z balustradą tralkową oraz balkon o pięknej, kutej balustradzie ozdobionej kratownicą, esownicami i rozetkami. W wolutowej facjatce, w półkolistej płycinie, widnieje napis: „WILLA IRENA/1909”. Wszystkie elewacje przybudówki na obydwu kondygnacjach podkreślono wysokimi oknami ujętymi w arkadki i zamkniętymi łukami. Nad klatką schodową znajduje się kwadratowa wieża z górującym nad budynkiem stromym hełmem.
