gmina | Konstancin-Jeziorna

Zbudował ją w 1905 roku według własnego projektu architekt Mikołaj Tołwiński. W latach 1937–1939 oraz 1943–1945 w willi urządzono pensjonat. Po śmierci Tołwińskiego willę odziedziczył jego syn Tadeusz, profesor Katedry Budowy Miasta oraz dziekan Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej.
„Este” jest wczesnomodernistyczną budowlą z elementami secesji. Bryła budynku jest rozczłonkowana i nieregularna, z dominującą trzykondygnacyjną wieżą z wykuszem oraz czterokolumnowym gankiem, z miękkim, falistym szczytem.

Zespół budynków o tej nazwie został zbudowany w latach 1911-1921 według projektu Tadeusza Zielińskiego. Jeden z budynków przypomina zamek z dwiema basztami umieszczonymi symetrycznie po obu jego stronach. Ta monumentalna budowla utrzymana jest w stylu eklektycznym. Od frontu ma centralnie umieszczoną jednokondygnacyjną sień z gankiem kolumnowym. Elewacja widoczna od ulicy nie jest elewacją frontową, lecz tylną, z trzema półkolistymi ryzalitami. Posadowiony z tyłu mniejszy budynek jest podobny stylowo do głównego. Budynki wzniesione z inicjatywy K. Jaroszyńskiego jako pensja pani Palickiej.

Zbudowany w 1928 roku według projektu Zdzisława Mączeńskiego na zlecenie Jana Wedla dla Michaliny Czerneckiej (późniejszej żony Wedla). Przysadzista, silnie zgeometryzowana jednokondygnacyjna bryła budynku z łamanym dachem polskim stanowi połączenie stylu dworkowego z surowością modernizmu. Masywność elewacji frontowej od ul. Piotra Skargi rozbija trójosiowa część centralna, nad którą góruje facjata z płaskorzeźbioną dekoracją w postaci wazonu z gałęziami i owocami winogron.