Rezerwat Łyczyńskie Olszyny
Rezerwat Łyczyńskie Olszyny znajduje się na południe od miejscowości Obory w gminie Konstancin-Jeziorna. Usytuowany jest na powierzchni 25,4 ha.
Rezerwat Łyczyńskie Olszyny znajduje się na południe od miejscowości Obory w gminie Konstancin-Jeziorna. Usytuowany jest na powierzchni 25,4 ha.
Jest to drugi co do wielkości rezerwat w Chojnowskim Parku Krajobrazowym. Zajmuje powierzchnię 48,3 ha. Rezerwat graniczy na zachodzie z Konstancinem-Jeziorną, a na południowym-wschodzie przylega do zespołu pałacowo-parkowego w Oborach.
W okolicy Konstancina-Jeziorny znajduje się 6 rezerwatów przyrody (Łyczyńskie Olszyny, Łęgi Oborskie, Obory, Skarpa Oborska, Wyspy Zawadowskie, Wyspy Świderskie), obszar Natura 2000 (w Dolinie Środkowej Wisły) i park krajobrazowy (Chojnowski Park Krajobrazowy).
Okazały budynek umiejscowiony przy Parku Zdrojowym w Konstancinie-Jeziornie, powstał na zlecenie Hugona Seydla, warszawskiego winiarza, sędziego Trybunału Handlowego i konsula honorowego Królestwa Serbii w Polsce. Nazwa pochodzi od imienia właściciela, który na początku dwudziestego w. zakupił działkę położoną na pograniczu Konstancina i Skolimowa.
Umowa partnerska Konstancina-Jeziorny z Denzlingen została podpisana 19 czerwca 2011 r. Uroczyście sygnowali ją ówcześni burmistrzowie miast: Markus Hollemann i Kazimierz Jańczuk. Obejmuje ona współpracę w zakresie kultury, sztuki, edukacji i sportu.
Umowa o współpracy Konstancina-Jeziorny z czeskimi Hranicami została podpisana 7 kwietnia 2006 roku. Dokument sygnowali ówczesny burmistrz gminy Marek Skowroński i Vladmir Juračka, burmistrz Hranic. Zakres współpracy obejmuje przede wszystkim wymianę kulturalną i sportową.
Kościół został wzniesiony w 1913 roku na gruncie podarowanym przez hr. Witolda Skórzewskiego, właściciela dóbr oborskich, założyciela letniska konstancińskiego, zaś koszty budowy, wynoszące ponad 40 tys. rubli, sfinansowała Józefa z Iwaszkiewiczów hr. Dąmbska, posiadaczka willi Szwajcarka i Pod Dębem. Projektantami byli: Józef Pius Dziekoński i Franciszek Mączeński. Eklektyczny kościół jest murowany z czerwonej cegły, nieotynkowany.
Projektantami kościoła byli architekci Bronisław Brochowicz-Rogóyski, Władysław Kossowski oraz Adam Krysiński. Plac pod budowę ofiarował Wacław Preker, właściciel dóbr Skolimów. Początkowo była to neogotycka, jednonawowa kaplica z górującą wieżyczką usytuowaną na południowej połaci dachu. W 1910 roku właściciel skolimowskiej willi „Wersal” Teodor Gwizdalski, ufundował drugą, wyższą wieżę kościoła umieszczoną na masywnym, zamkniętym trójbocznie prezbiterium. Na początku lat 30. poszerzono nawę i przedsionek, co nadało bryle budynku mocno przysadziste proporcje.
Wzniesiony w latach 1907-1909 neogotycki budynek na planie krzyża zaprojektował architekt Hugo Kuder, uczeń sławnego Józefa Piusa Dziekońskiego. Od frontu budynek wieńczy wysmukła wieża, na której z okazji Wielkiego Jubileuszu 2000 roku zamontowano zegar. W 1989 roku oryginalne dachówki zastąpiono miedzianym dachem. Główny dębowy neogotycki ołtarz św. Józefa zaprojektowany przez rzeźbiarza Antoniego Bogaczyka. W tle figury św.