Tabita
Nazwa kompleksu – Tabita – pochodzi od imienia bogobojnej chrześcijanki wskrzeszonej przez św. Piotra. Pierwszym obiektem zbudowanym w Klarysewie przez warszawski Zbór ewangelicko-augsburski był drewniany parterowy domek dla diakonis zwany „Betanią”. Mieścił się w nim dom opieki prowadzony przez zakonnice. W latach 1928-1930 powstał budynek zaprojektowany przez wybitnych architektów Bohdana Lacherta i Józefa Szanajcę. Początkowo był to Dom Macierzysty Diakonatu Warszawskiego, a od 1934 r. dom opieki i pensjonat dla rekonwalescentów Szpitala Ewangelickiego. W 1932 r.
